Top piękny wiersz o morzu Secrets
Top piękny wiersz o morzu Secrets
Blog Article
8. „Za każdym razem gdy idziemy po plaży jakiś pradawny popęd nawiedza nas i zmusza do zrzucenia butów i odzieży, do broczenia pośród wodorostów i wyblakłych kawałów drewna, do bycia niczym powracający z długotrwałej wojny uchodźcy, stęsknieni za ojczyzną.” Loren Eiseley
Zew morza, kontrast między życiem na lądzie i na morzu, między domem a nieznanym, to nuty często rozbrzmiewane w melodiach poezji morskiej, jak w często recytowanej tęsknocie Johna Masefielda w tych dobrze znanych słowach z „Morskiej gorączki”. (1902):
93. „Trzy elementarne dźwięki odgłosy natury to dźwięk deszczu, dźwięk wiatru w pierwotnym lesie i słyszany z plaży dźwięk oceanu.” – Henry Beston
57. „Ludzie pytają: dlaczego powinien mnie obchodzić ocean? Ponieważ ocean jest kamieniem węgielnym ziemskiego systemu podtrzymywania życia. Znajduje się w nim 97% wody, jaka jest na naszej planecie. To jej niebieskie serce – o serce powinniśmy dbać.
Górskie inspiracje tematyczne wierszy często prowadzą do ponadczasowych i uniwersalnych rozważań. Krajobraz gór jest swoistą metaforą ludzkiego życia, które niesie w sobie całą paletę uczuć i przeżyć. W górach możemy zmierzyć się nie tylko z wyzwaniem stawianym człowiekowi przez przyrodę, ale też z samym sobą. Doświadczamy tu tęsknoty za wolnością i jednocześnie fundamentalnej dla każdego człowieka potrzeby bezpieczeństwa, której martwa przyroda nie może zagwarantować.
przez Trudno domyślić się ile ma lat kobieta wiecznie ubrana na czarno. Dzień przypadł do niej kiedy spotkać szła syna co życie do ziemi zagarnął.
To ocean czyni możliwym nasze życie. Nadal mamy szanse na poprawę obecnej sytuacji. Ale nic nie stanie się lepsze dopóki nie zaczniemy działać i inspirować do działania innych. Nikt nie jest bezsilny. Każdy ma możliwość przysłużenia się sprawie.” – Sylvia Earle
Konstanty Ildefons Gałczyński w Wróci wiosna, baronowo przedstawia radosne oblicze wiosny jako czasu licznych zauroczeń, flirtów i miłości. Współczesny obraz nadejścia wiosny zaprezentował Stanisław Grochowiak. Piękno wiosny u Krzysztofa Kamila Baczyńskiego zostało zestawione z trudnymi czasami, w których przyszło żyć autorowi. Interesujący, futurystyczny obraz pory roku przedstawił Bruno Jasieński. Pozytywny i radosny wizerunek wiosny ukazał Władysław Bełza. Podmiot liryczny w wierszu Juliana Ursyna Niemcewicza zdaje sobie sprawę z nadejścia wiosny, lecz nie jest w stanie cieszyć się nią ze względu na niewolę ukochanej Ojczyzny. Dopóki Polska znajduje się w niewoli nie potrafi docenić uroków natury. Jan Kasprowicz w swoim utworze sławiącym wiosnę, ukazuje ją jako zbiór scen i sytuacji, które najlepiej oddają tę porę roku. Jego wiosnę można znaleźć w pogodnym niebie, rosnącej trawie czy przydomowym ogródku. A Ty, czytelniku? W którym wierszu odnajdziesz oblicze Twojej wiosny?
Morze kiwało i zachwycało się od eonów i było potężną, nieuniknioną obecnością w poezji od jej starożytnych początków, w „ Iliadzie ” i „ Odysei ” Homera po dzień dzisiejszy.
Proporczyk trzepoce na wietrze, gdy okręt mknie, mknie tak statecznie – a wokół ścigłe fale prą przed siebie, Otaczając go tanecznym korowodem blasków i pian. tłumaczenie Zygmunt Glinka
Nie był nigdy żeglarzem ani w żaden inny sposób ściśle związany z morzem, a przecież to jemu przypada jedna z głównych i najwcześniejszych zasług, jeśli chodzi o wprowadzenie morza i jego spraw, jako samoistnego tematu, do literatury i świadomości powszechnej. Tym odkrywcą był Heinrich Heine... /z przedmowy Roberta Stillera/
Choć ciemno będzie, nie spytasz, kto jestem… Dotkniesz mej dłoni i zaraz się dowiesz… W głębokiej ciszy o nic słów szelestem Nie spytam ciebie – a ty … Przeczytaj wiersz
25. „Prawdziwy pokój boży zaczyna się o tysiąc mil od najbliższego lądu” piękny wiersz o morzu – Joseph Conrad
Jej wiersz "Góry" podkreśla wyraziście ich realne niebezpieczeństwo: "jak garść liści spadają z nich najlepsi, najpierwsi turyści...". W utworze "W górach" Krzysztof Kamil Baczyński opisuje Boga przechadzającego się pośród hal: "widzę gdy czasem chodzi po halach Bóg - poeta zielonego lasu".